مدل سازی مطلوبیت زیستگاه بز و پازن (capra aegagrus) به کمک روش تحلیل عاملی آشیان بوم شناختی (enfa) در پارک ملی کلاه قاضی، استان اصفهان

پارک ملی کلاه قاضی یکی از مهم ترین زیستگاه های بز و پازن در ایران بشمار می آید که جمعیتی نزدیک به 2000 راس از این گونه را در خود جای داده است. به منظور مدل سازی مطلوبیت زیستگاه این گونه ازنقاط حضور گونه از روش تحلیل عاملی آشیان بوم شناختی1 و نرم افزار biomapper بهره گیری شد. لایه های اطلاعاتی بکار برده شده به عنوان متغیرهای موثر بر حضور گونه شامل نقشه های جامعه های گیاهی، پراکنش طعمه خواران این گونه شامل پلنگ و گرگ، تیپ های شکل زمین (ژئومورفولوژیکی)، جاده ها، چشمه ها به عنوان منابع آبی مورد استفاده، شیب و طبقات ارتفاعی بوده است. نقشه مطلوبیت زیستگاه بدست آمده نشان می دهد که زیستگاه مطلوب بز و پازن در این منطقه در ارتفاعات 1900 تا 2300 متر از سطح دریا، در شیب های بیش از 30%، به طور عمده در مناطق صخره ای و تا حدودی نیز در جامعه های گیاهی با گیاهان چیره ای شامل spp. stipa، stellata ebenus و convolvulus leiocalycinus می باشد. به علاوه نتایج این بررسی نشان می دهد که بز و پازن در این زیستگاه دارای آشیان بوم شناختی به نسبت باریکی است و به زیستگاه های حاشیه ای گرایش بیشتری دارد.